Als cliënten bij ons in de praktijk komen willen zij graag weten hoe hoog de partneralimentatie wordt.
De vraag is of ik daarvoor een berekening wil maken om deze met hen te bespreken.
Toch kies ik ervoor dit niet te doen. Ik zal uitleggen waarom ik dit eigenlijk niet kan.
Wettelijke verplichting
Om mijn cliënten goed te informeren, is het belangrijk dat ik uitleg hoe de wet in elkaar steekt.
Als eerste komen we dan bij de termijn voor partneralimentatie.
Hiervoor schreef ik eerder een blog welke je hier kunt lezen.
Daarna is het van belang te weten wat de wetgever zegt over de hoogte van de partneralimentatie.
In de wet wordt gesproken over behoefte en draagkracht. De exacte hoogte of hoe dit te berekenen is niet opgenomen in de wet.
TREMA-rapport
Omdat de wetgever niet helder is hoe de hoogte van de partneralimentatie bepaald moet worden ontstond veel discussie bij juridische procedures.
Om die reden is de Expertgroep Alimentatienormen in het leven geroepen.
Deze publiceert jaarlijks het TREMA-rapport, waarin de richtlijnen staan voor het vaststellen van zowel de kinder- als de partneralimentatie.
Mooie oplossing, want nu weet je precies waar je aan toe bent!
Verschillende uitkomsten
Of niet?
Bij het berekenen van de partneralimentatie moet onder andere de draagkracht van de alimentatieplichtige berekend worden.
Wanneer in een juridische procedure de draagkrachtberekening wordt gemaakt door de advocaat van de alimentatieplichtige, is de kans vrij groot dat deze een aanzienlijk lagere draagkracht laat zien dan de berekening van de advocaat van de alimentatiegerechtigde.
Hoe komt dit?
Uitgangspunten
Voor het bepalen van de draagkracht zijn drie factoren relevant:
- Het te verwachten toekomstige inkomen;
- De te verwachten woonlasten na de scheiding;
- De premie voor de zorgverzekering.
Het inkomen
Het inkomen kan uiteraard al voor flinke discussie zorgen.
Iemand in loondienst met een vast inkomen, vakantiegeld en wellicht een 13e maand/ eindejaarsuitkering zal weinig discussie opleveren.
Maar wat als het inkomen variabel is, bijvoorbeeld doordat een bonus onderdeel uitmaakt van het jaarinkomen?
Of een ondernemer waarbij het inkomen per definitie jaarlijks fluctueert?
Het is van belang om vooraf overeenstemming te bereiken over het inkomen waarmee gerekend wordt.
Daarnaast is het, zeker bij een inkomen dat sterk fluctueert, mogelijk met elkaar overeen te komen een jaarlijkse herberekening te (laten) maken. Hiervoor gebruik je dan het feitelijke inkomen van afgelopen jaar, zodat de berekening gemaakt wordt op basis van objectieve criteria.
Belangrijk hierbij is te beseffen dat hierbij de medewerking van beide partners nodig is en dit vraagt dus enig vertrouwen.
Woonlasten na de scheiding
De huidige woningmarkt is grillig.
De kans is vrij groot dat tijdens het scheidingsproces nog geen nieuwe woonruimte is gevonden.
Toch dien je de woonlasten ten laste te brengen van het draagkrachtig inkomen.
Dit kan lastig zijn.
Bij een hypotheek is het bijvoorbeeld de vraag welke deel van de (verplichte) aflossing ten laste mag worden gebracht van het draagkrachtig inkomen.
De aflossing van de hypotheek is namelijk vermogensvorming. En de vraag is in hoeverre dit ten laste mag gaan van de partneralimentatie.
Indien de woonlasten nog niet duidelijk zijn geeft het TREMA-rapport aan dat in de berekening rekening gehouden kan worden met een woonlast van 30% van het netto besteedbaar inkomen.
Premie zorgverzekering
Dit onderdeel staat mijns inziens zelden ter discussie.
Derhalve ga ik hier niet nader op in.
Conclusie
Zoals je kunt lezen is een berekening van de partneralimentatie niet zomaar zwart/wit te maken.
Om deze reden besteed ik tijdens het mediationtraject veel aandacht aan jullie persoonlijke wensen en behoeften en de uitgangspunten die jullie overeenkomen voor het berekenen van de kinderalimentatie en partneralimentatie.
Op deze manier komen jullie tot afspraken die volledig zijn afgestemd op jullie persoonlijke situatie.
Dit zorgt voor toekomstbestendige afspraken.
